S. Lewis powiedział kiedyś, że aby dotrzeć z orędziem Ewangelii do współczesnego człowieka, trzeba przemknąć obok „czujnych smoków”, którymi są nasze uprzedzenia i cały świat skojarzeń wywoływany przez tematy religijne. Takim „czujnym smokiem” może być także przyzwyczajenie: przyzwyczailiśmy się do widoku Jezusa na krzyżu, do scen Ostatniej Wieczerzy, do wypowiadanych przez celebransa słów: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”. Stały się one częścią naszej kultury i codzienności; często nawet nie zastanawiamy się nad ich znaczeniem zarówno historycznym, jak i obecnym dla naszego życia.



Książka B. Pitre’a może być skuteczną pomocą, jeśli chcemy otrząsnąć się z tego zobojętnienia albo po prostu lepiej poznać i zgłębić tajemnicę Eucharystii. Celem autora jest uświadomienie nam, w jaki sposób Ostatnia Wieczerza i wszystko, co dokonało się w czasie Triduum Paschalnego postrzegane było przez uczniów Jezusa – Żydów z I w n. e. Autor dzieli się z nami bogactwem swojej wiedzy – zdobytej w czasie studiów biblijnych w Ameryce i Izraelu – na temat tego, co dla ówczesnych Żydów znaczyły pojęcia takie, jak Mesjasz i Pascha, jakie znaczenie miały dla nich manna i chleby pokładne przechowywane w świątyni, jak wyglądała paschalna ofiara z baranka i co uczniowie musieli czuć, słysząc Jezusa zapraszającego ich do karmienia się Jego ciałem i krwią. Poparcie dla takiego podejścia wyraził Benedykt XVI, zaznaczając, że „całkowicie wypacza się orędzie Jezusa, jeżeli oddziela się je od kontekstu wiary i nadziei narodu wybranego”. Właśnie ten kontekst – przedstawiony w sposób przystępny i zrozumiały nawet dla zupełnego laika, a przy tym bardzo dobrze udokumentowany różnorodnymi tekstami – pomaga w nowym świetle spojrzeć na to, co dokonało się w Wieczerniku i na Kalwarii. Wiele późniejszych prób interpretacji, pomijających żydowską tożsamość Jezusa i Jego uczniów, wypaczało znaczenie tych wydarzeń i wypowiadanych przez Jezusa słów, nadając im znaczenie czysto symboliczne i duchowe. B. Pitre pozwala nam jakby na chwilę zanurzyć się w realiach tamtych czasów i spojrzeć na Jezusa przy stole Ostatniej Wieczerzy oczyma ówczesnych Żydów: oczekujących nowego Mesjasza i cudu nowego Wyjścia – nowej Paschy, nowej manny, nowej Ziemi Obiecanej. Jezus i żydowskie korzenie Eucharystii to klucz nie tylko do zrozumienia tego, co się wtedy dokonało, ale także do głębszej, żywszej wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina. Bo książka ta jest właściwie hymnem na cześć tej obecności.

ms

Pastores poleca