JACEK SALIJ OP

Poruszające świadectwo, że Kościół powinien się nieustannie nawracać, zapisał około 150 roku Hermas, rodzony brat papieża Piusa I. W kolejnych widzeniach Hermas dostrzega Niewiastę – najpierw starą i osłabioną, potem jakby młodszą i weselszą. „Wreszcie w widzeniu ostatnim, była cała młoda i niezwykle piękna, tylko włosy miała siwe; wesoła była nadzwyczajnie.” Niewiasta to, oczywiście, Kościół. Anioł, którego Hermas ujrzał w postaci młodzieńca, wyjaśnia mu, dlaczego Niewiasta ukazała mu się najpierw jako stara: „Ponieważ duch wasz się zestarzał, i wyczerpał, i siłę stracił. Albowiem jak starcy, którzy już nie mają nadziei odzyskania sił, niczego innego się nie spodziewają prócz śmierci, tak i wy – osłabieni powszednimi kłopotami, opuściliście ręce i nie powierzyliście swych trosk Panu, ale duch wasz się załamał, i zestarzeliście się w swoich smutkach. (...) Natomiast w widzeniu ostatnim ujrzałeś ją młodą, i piękną, i wesołą – albowiem ci, co pokutują, odzyskają zupełną młodość i staną na mocnej podstawie” (307-309). (...)