Św. Łukasz zaznacza w Dziejach Apostolskich, że słowo Boże było głoszone coraz to większej liczbie osób (zob. Dz 6,1) i zaczynało brakować tych, którzy byliby jego głosicielami "aż po krańce ziemi" (Dz 1,8). Apostołowie bowiem, pełniąc tę misję, musieli jednocześnie zajmować się sprawami organizacyjnymi pierwotnego Kościoła, co ograniczało ich możliwości dotarcia ze słowem Bożym do ludzi. Wspólnota pierwszego Kościoła w Jerozolimie zdecydowała się na wybranie siedmiu mężów, którzy mieli pełnić posługę miłosierdzia wobec ubogich i wdów, tak by apo­stołowie mogli całkowicie poświęcić się swej misji. Wybór ludzi prze­znaczonych do działalności charytatywnej nie odbywał się jednak na za­sadzie jakiegoś przypadku. Wybierano, rozeznając uprzednio, tak aby byli to ludzie cieszący się uznaniem, pełni Ducha i mądrości. Św. Szczepan jest szczególną postacią w tym opisie ustanowienia Siedmiu. On właśnie wymieniony jest jako mąż pełen wiary i Ducha Świętego" (Dz 6,5). Jawi się w gronie pierwszych diakonów trochę jak św. Piotr w gronie apostołów, przeznaczony do szczególnej posługi i więzi z Chrystusem. Jemu też Dzieje Apostolskie poświęcają wiele miejsca w 6. i 7. rozdziale. (...)

ANDRZEJ RUSZAŁA OCD