Jednym z największych chyba współczesnych zagrożeń związanych z przeżywaniem Eucharystii jest ograniczanie go do wymiaru wertykalnego. Tak często mówimy o osobistej więzi człowieka z Bogiem jako o czymś fundamentalnym, że możemy stracić z oczu, także w spojrzeniu na Eucharystię, wymiar horyzontalny, wspólnotowy. Tymczasem Eucharystia jest sakramentem jednoczącym nie tylko nas jako rzekomo wyizolowane jednostki z Bogiem, ale również nas jako wspólnotę w jednym ciele Chrystusa, jakim jest Kościół.

To przesłanie i ten jednoczący aspekt Mszy świętej jest szczególnie istotny dzisiaj, gdy nader mocno wybrzmiewają wszelkie społeczne, polityczne i światopoglądowe podziały pomiędzy ludźmi. Dlatego cieszy fakt II wydania książki bp. Z. Kiernikowskiego, w której przedstawia on Eucharystię właśnie jako celebrację jedności. Przedstawiając w tym kluczu Eucharystię, autor wchodzi w głąb tej tajemnicy, głosząc czytelnikowi pełną rozmachu i głębi, a przy tym prostoty i odniesienia do konkretu życia katechezę liturgiczną. W obszernym tomie czytelnik znajdzie też teksty źródłowe – najstarsze pozabiblijne świadectwa o przeżywaniu Eucharystii przez chrześcijan oraz modlitwy eucharystyczne w języku łacińskim, do których biskup legnicki odwołuje się w treści książki. Jego praca nie tylko oparta jest na solidnej egzegezie, wiedzy z zakresu historii liturgii oraz na aktualnie używanych liturgicznych tekstach, ale także odnosi czytelnika nieustannie do egzystencji, relacji z bliźnimi i tego, jak kształtować je może Eucharystia. Tym samym Kiernikowski prezentuje teologię żywą, bazując zarówno na własnych studiach biblijnych, jak i na doświadczeniu wspólnot Drogi Neokatechumenalnej. W książce otrzymujemy porządną porcję wiedzy na temat Eucharystii oraz konkretne wezwanie do nawrócenia i coraz pełniejszego jej przeżywania. Dostajemy też wreszcie wiele bardzo praktycznych wskazówek, które mogą zainspirować zwłaszcza księży, przewodniczących liturgii i bezpośrednio odpowiedzialnych za jej kształt. Lektura książki może skłonić niejednego duszpasterza do zainwestowania swoich sił i czasu w katechezę liturgiczną parafian, choćby po prostu w formie wyjaśniania poszczególnych elementów Mszy świętej. Kluczowym postulatem autora jest także przywrócenie, oczywiście przy odpowiednim przygotowaniu wiernych, Komunii pod dwiema postaciami na jak najszerszą skalę. Czas pandemii akurat temu nie sprzyja, ale oby temat kiełkował i wybrzmiał mocniej w niedalekiej przyszłości. Najważniejszym jednak wnioskiem i wyzwaniem płynącym z książki pozostaje potrzeba takiego formowania wiernych, by w Komunii świętej widzieli nie tylko osobistą komunię ze „swoim” Bogiem, ale także komunię z braćmi, którzy spożywają ten sam chleb i piją z jednego kielicha. „Od właściwego udziału każdego z nas w Eucharystii – podkreśla autor – zależy jedność będąca znakiem działania Boga – sakramentem pojednania i jedności oferowanej przez Kościół światu”.

mw