(…) Duchowny może umacniać wiarę i budować się wiarą zupełnie niezauważanych przez świat członków wspólnoty Kościoła, o ile jest człowiekiem metanoi, człowiekiem stale gotowym do nawrócenia. Apostoł będący w drodze, dający się prowadzić i przemieniany przez słowo Boże, może być skałą dla spotkanych braci w wierze, jeszcze nie doskonałych, ale jeśli całym sercem zaagażowanych w pielgrzymkę wiary, to mogących być również dla niego dużym wsparciem. Apostoł, którego serce i oczy są przemienione przez słowo, będzie zdolny budować się wiarą osób, do których zostanie posłany, jak Eliasz mógł się budować wiarą wdowy z Sarepty Sydońskiej (1 Krl 17,11-15). Będzie też zdolny, jak jego Mistrz, dostrzegać hojność, której inni nie potrafią dostrzec (Mk 12,41-44), i nią się budować. (…)