Zmieniające się warunki społeczno-kulturowe, w jakich ksiądz żyje i działa, wzywają go do ponownego odkrycia swej tożsamości. Na zmiany te należy spojrzeć w świetle Ewangelii, w relacji do aktualnej sytuacji Kościoła i społeczeństwa.

Domaga się tego wierność „zasadzie wcielenia” – pierwszej zasadzie teologii i duchowości. Jesteśmy księżmi nie w ogólności i w sposób abstrakcyjny, ale w sposób konkretnie określony przez historię, realia i uwarunkowania, w jakich Bóg zwrócił się do nas z posłaniem, by głosić Ewangelię (Mk 16,15); historię z jej wyzwaniami i sprzyjającymi okolicznościami. Wraz ze znakami czasu – ta semena ton kairon (Mt 16,3) – aby je rozeznawać i dzięki nim rozumieć plan i wezwanie Boga. Spójrzmy na to „dziś” księdza pod dwojakim kątem, co pozwoli nam dostrzec dwie charakterystyczne cechy jego posługi: komunię i służbę. (…)