(…) W Polsce przygotowanie do małżeństwa narzeczonych (kiedyś mówiono dostojnie: nupturientów) ma długą tradycję. Od lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia wydawano kolejne (3) instrukcje episkopatu Polski na temat przygotowania do małżeństwa (pierwsza podpisana przez kard. Stefana Wyszyńskiego 12 lutego 1969 roku, druga 12 marca 1975 roku, kolejna 5 września 1986 roku). Jako cel główny stawiały sobie uświęcanie polskich małżeństw poprzez dobre do ich zawarcia przygotowanie. Mówiły one o trzech etapach przygotowania do małżeństwa, o przygotowaniu dalszym, bliższym i bezpośrednim. Dalsze obejmowało wychowanie w rodzinie i katechezę szkolną. Bliższe było cyklem katechez przygotowujących do małżeństwa narzeczonych, czasami starszą młodzież, głównie w klasach maturalnych. Bezpośrednie dotyczyło zawsze narzeczonych, którzy zgłosili się do parafii celem zawarcia małżeństwa (oficjalnie min. 3 miesiące przed ślubem). Wreszcie 1 maja 2003 roku wydano Dyrektorium, które jest najnowszym dokumentem w tym zakresie. Warto zauważyć, że adhortacja Jana Pawła II Familiaris consortio (z 22 listopada 1981 roku) w części dotyczącej przygotowania do małżeństwa była w dużej mierze spisaniem doświadczenia polskiego w tym zakresie. (…)