Drodzy Czytelnicy!
Zainspirowani niepokojem Episkopatu Polski wobec zagrożenia, jakie stanowi etatyzacja powołania, w aktualnym numerze ?Pastores? podejmujemy wiążący się z tym temat kariery w Kościele. Każdy duchowny ma świadomość, że nie jest wolny od takiego dążenia ani w momencie wstępowania do seminarium czy nowicjatu, ani z chwilą otrzymania świę?ceń, ani w dalszym kapłańskim życiu.
1. Chcąc właściwie rozumieć kwestię posługi w Kościele, trzeba przede wszystkim sięgnąć do ewangelicznej perspektywy wywyższenia Jezusa na krzyżu (J. Fuellenbach SVD). On ?nie skorzystał ze sposobności?, ale całkowicie się ogołocił (R. Wróbel OFMConv). Prawdziwi uczniowie Pańscy są gotowi podążać tą samą drogą ogołocenia i ubóstwa, które?go synonimem jest pełne zaufanie Bogu (J. Wójcik, ks. W. Bartkowicz, J. Dudała). Wówczas Duch Święty może w ludzkim sercu bardziej działać, jak również spełnić w życiu danego człowieka Boży zamiar. Duchowni są dziećmi swego czasu, przeżywają te same psychiczne potrzeby (s. T. Paszkowska) i są atakowani tymi samymi pokusami co inni ludzie (ks. bp E. Dajczak). Pragnienie spełnienia i samorealizacji, skupienie na swoim rozwoju dotyczy nie tylko osób świeckich, ale również powołanych do służby Bożej (s. A. Kasjaniuk CSDP). Księża są ludźmi z krwi i ciała, obdarowani zaletami i naznaczeni wadami. Nie musi to ich jednak programować do uczestnictwa, pod wpływem chorych ambicji
i zewnętrznej presji, w ?wyścigu szczurów?. Mają możliwość osobistego nawrócenia i poddania się Bożemu działaniu, czego przykładem jest choć-
by św. Paweł Apostoł (ks. kard. A. Vanhoye SJ).
2. Zwłaszcza sprawowanie władzy domaga się oddania Bogu i braciom, w duchu bezinteresownej służby. Tak podejmowane przełożeństwo stanowi szansę budowania wspólnoty i osobistego wzrostu (K. Dyrek SJ). Odsłania się wówczas głębia życia pasterza zaangażowanego do końca w misję dla dobra owczarni (ks. D. Jastrząb). Trzeba przejść przez niejeden kryzys, aby faktycznie oprzeć się na Bogu. Niekiedy można nawet się znaleźć na granicy życia i śmierci (s. D. Strojek SSpS).
Kościół obok duchowego wymiaru ma także swój wymiar instytucjonalny, dlatego warto przyjrzeć się zagadnieniu kariery w kontekście różnych modeli eklezjalnych. Drogą do należycie rozumianej i przynoszącej właściwe owoce kariery ?nigdy nie są układy czy pieniądze, ale autentyczny charyzmat? (D. Kowalczyk SJ). Taki też pogląd miał bł. Jerzy Matulaitis-Matulewicz, wieloletni przełożony generalny marianów i biskup wileński, który był świadomy wielkiego zagrożenia dla Kościoła ze strony karierowiczów. Zachęcał on nawet, by zawczasu przeszkadzać współbraciom, którzy chcieliby robić ?karierę? w zgromadzeniu, nie cze?kając, aż inni ludzie zaczną im to wytykać.
3. Pozostałą część numeru wypełniają teksty dające kontekst modlitewny i liturgiczny (ks. bp J. B. Szlaga). Medytacja ikony Jezusa zstępują?cego do piekieł może stanowić pomoc w nawróceniu serca i przyjęciu Jego mocy wyzwolenia oraz umiejętności bezinteresownej służby (A. Jerominek MIC). Wydaje się, że pożyteczną inspiracją będzie także refleksja nad duszpasterstwem w krajach Ameryki Łacińskiej (ks. M. A. Nascimento Silva).
Mamy nadzieję, że obecny numer ?Pastores? pozwoli naszym Czytelnikom odkryć w codziennych sprawach piękno prostego, oddanego Bogu życia.