KS. BP WACŁAW DEPO

Dar kapłaństwa i związane z nim misterium modlitwy jest „spotkaniem dwóch pragnień, związkiem przymierza między Bogiem i człowiekiem w Chrystusie” (por. KKK, 2560.2564). To Chrystus jest Jedynym i Wiecznym Kapłanem, który „ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi” (Hbr 7,24-25). On pierwszy nas szuka i pragnie, abyśmy Go pragnęli. Dlatego modlitwa „jest odpowiedzią wiary na darmową obietnicę zbawienia, odpowiedzią miłości na pragnienie Jedynego Syna” (KKK, 2561). Chodzi w niej o powierzanie siebie i całego swego życia Bogu, o bycie z Nim w ciągłym dialogu. Człowiek bowiem w darze i zmaganiu modlitewnym nie tylko o „coś” prosi, ale także podejmuje więź z Bogiem, w swym ciele i duszy, w swej jaźni, w umyśle, woli, uczuciach, w dążeniu i działaniu. A zatem „życie wiary i życie wiarą” każdego księdza zależy w dużej mierze od jego modlitwy; zależy od niej też jakość tego życia i owocność posługiwania w parafii i poza jej granicami (Z. J. Kijas). (...)