Papież postanowił rozszerzyć na cały Kościół powszechny kult błogosławionej Margherity z Città di Castello poprzez akt tzw. kanonizacji równoważnej. Była tercjarką dominikańską. Urodziła się w 1287 roku w Metola, we Włoszech, zmarła w Città di Castello 13 kwietnia 1320 roku. Przyszła na świat jako niewidoma i zdeformowana. Wcześnie została porzucona przez rodziców. Posiadała wiele duchowych i intelektualnych darów oddając je do dyspozycji rodzinie, która ją przygarnęła. Pomimo swojej ślepoty oddawała się dziełom miłosierdzia, odwiedzała uwięzionych i chorych. Była obdarzona wieloma darami mistycznymi. Przypisywano jej pośrednictwo w wielu uzdrowieniach.
Franciszek upoważnił również Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretów dotyczących męczeństwa oraz cnót heroicznych kilkorga Sług Bożych. Uznane zostało męczeństwo Vincenza Nocilasio Renuncio Toribio i 11 towarzyszy z zakonu redemptorystów zamordowanych z nienawiści do wiary w Madrycie, w 1936 roku. To oznacza, że wkrótce będą oni ogłoszeni błogosławionymi.
Została uznana heroiczność cnót Pietra Marcellina Corradiniego, biskupa Frascati i kardynała, założyciela Zgromadzenia Sióstr Szkolnych św. Rodziny oraz Emanuela Stabluma, zakonnika ze Zgromadzenia Synów Niepokalanego Poczęcia.
W gronie nowych Sług Bożych znalazło się troje świeckich. Enrico Ernesto Shaw, ojciec rodziny, urodził się w 1921 roku w Paryżu, zmarł w Buenos Aires w 1962 roku. Ewangelizował m.in. świat wielkiego przemysłu w Stanach Zjednoczonych. Należał do Akcji Katolickiej oraz Ruchu Rodzin Chrześcijańskich. Bardzo pomagał dźwignąć się Europie ze zniszczeń po II wojnie światowej. W 1952 r. założył Chrześcijańskie Stowarzyszenie Liderów Biznesu, wspierał również Międzynarodową Unię Katolickich Związków Pracodawców oraz Światowy Ruch Biznesu Chrześcijańskiego.
Maria de los Desamparados Portilla Crescpo była hiszpańską matką licznej rodziny, miała jedenaścioro dzieci. Urodziła się w Valencii w 1925 roku, zmarła w Madrycie w 1996 roku. Przez wiele lat kierowała wraz z mężem Dziełem Apostolstwa Rodzinnego na poziomie krajowym. Była zaangażowana w upowszechnianie praktyk religijnych w rodzinach, szczególnie poprzez uczestnictwo w programach telewizyjnych podejmujących tematykę rodzinną.
Włoszka Anfrosina Berardi żyła zaledwie 13 lat. Zmarła w San Marco di Preturo, we Włoszech w 1933 roku. Dwa lata przed śmiercią poważnie zachorowała z powodu wyrostka robaczkowego, co było połączone z silnymi bólami brzucha. Z czasem pojawiła się niedrożność jelit, która wykluczała jakąkolwiek interwencję chirurgiczną. Pomimo ogromnych cierpień fizycznych zachowała wielką ufność w Bogu, zawsze była uśmiechnięta i pogodna.
Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan
