Z okazji dwudziestolecia kwartalnika Pastores dnia 21 listopada 2018 odbyła się dyskusja panelowa o diakonacie w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Tematyka została wybrana z racji dziesięciolecia ustanowienia diakonatu stałego w Archidiecezji Warszawskiej.

Prowadził rozmowę ks. Henryk Zieliński redaktor naczelny tygodnika Idziemy, wzięli w niej udział ks. prof. Józef Naumowicz (diakonat w starożytności), dk Bogdan Sadowski (diakonat współcześnie), dk Krzysztof Ważyński z Archidiecezjalnego Seminarium Redemptoris Mater, dk Łukasz Starczewski z Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie oraz ks. Mirosław Cholewa redaktor naczelny kwartalnika Pastores.
Poruszono wiele ciekawych zagadnień w trakcie dyskusji: jakie było miejsce diakonów w życiu Kościoła okresu patrystycznego? A co z diakonisami w pierwszym okresie życia Kościoła? Dlaczego po pierwszym tysiącleciu zaniknął diakonat stały w Kościele zachodnim, a zachowano go w Kościele wschodnim? Czym kierowali się ojcowie soborowi w trakcie Vaticanum II, że po tysiącu lat zdecydowano się przywrócić diakonat stały mężczyzn żonatych, też w Kościele zachodnim? Czy wynikało to z dyscypliny celibatu i braku powołań do prezbiteratu, czy też z samej istoty Kościoła na wzór Chrystusa, Który „przyszedł aby służyć”? Jak obecnie wygląda sytuacja diakonów stałych w Kościele zachodnim? Czy diakonat jest sakramentem? Jak to się ma do kapłaństwa? Jak diakoni są formowani do tej posługi w Kościele? Na czym polega ich posługa?
Konkluzję tej rozmowy można zamknąć w stwierdzeniu, że powrót diakonatu stałego w Kościele zachodnim pełniej ukazuje istotę Kościoła misyjnego i służebnego. Widać wyraźny rozwój diakonatu stałego w wielu częściach świata, a w ostatnich dziesięciu latach też w Polsce. Może się to okazać bardzo pomocne w nowych wyzwaniach duszpasterskich przed jakimi staje Kościół współcześnie.
Dyskusja panelowa o diakonacie będzie opublikowana w jednym z kolejnych numerów Pastores.