Refleksję nad naturą i misją Kościoła, prowadzoną z jego wnętrza, a nie ze „świata” i opartą na Piśmie Świętym, autor zadedykował „pamięci kardynała Józefa Glempa, który dał przykład i uczył miłości do Kościoła”. Zdrowa teologia, szukająca zrozumienia przez sięganie do źródeł, unikająca subiektywizacji i relatywizacji, umacnia bowiem wiarę i pomaga w jej wyznawaniu. Słowo Boże jest dla wierzących niezawodną pomocą w zrozumieniu, czym jest Kościół. Biblijne obrazy Kościoła ukazują prawdę o nim: jego grzeszność i kruchość, piękno i świętość, realność i tajemnicę.
Rozważania nad trzema najszerzej obecnymi w Piśmie Świętym jego obrazami – owczarnia i pasterz, winnica oraz krzew winny i latorośle, Boża budowla – i nad pięcioma mniej znanymi, lecz niemniej ważnymi – Oblubienica Chrystusa, Arka Pana, świątynia duchowa, Miasto Boże i uprawna Boża rola – są zakorzenione w Starym Testamencie i prowadzą do egzegezy wybranych treści Nowego. Wnikliwe wczytanie się w teksty, narracja gęsta od faktów, zjawisk i powiązań biblijnych, głęboko wpisana w różnorodne realia, w jakich rozgrywały się biblijne wydarzenia, przedstawia też różne obrazy Boga Ojca i Jezusa. Przede wszystkim zaś uczy rozumieć Kościół i pokazuje wymagania, jakie z właściwego jego rozumienia wynikają dla wierzących tu i teraz, Kościół bowiem, „uczyniony nie ręką ludzką, stanowi miejsce spotkania Boga z ludźmi, co zobowiązuje jego wiernych do ustawicznego wzrostu w wierze i miłości”. Autor uzupełnia swoje refleksje myślami innych autorów, przede wszystkim św. Augustyna i Benedykta XVI, a liczne i trafnie dobrane ilustracje, zaczerpnięte głównie z bogatej ikonografii biblijnej, skupiają uwagę czytelnika na podawanych treściach. Zgłębiane wątki, np. dosłownie i metaforycznie rozumiana winnica, realia związane ze sztuką budownictwa czy miłość oblubieńcza, są świetnym materiałem zarówno do osobistej modlitwy czy lectio divina, jak i do katechezy czy homiletyki. Książkę kończą rozważania o wiernych jako „uprawnej Bożej roli”. W obecnych czasach, stawiających przed Kościołem trudne wyzwania, przypowieść o pszenicy i chwaście oraz ewangeliczny obraz siania i zbierania plonów mają dramatycznie wymowny wydźwięk. Autor przypomina, że życie w doczesności wymaga od Kościoła „cierpliwej wytrwałości” i trwania w nadziei, że „wszystko, co przeżywa, prowadzi go na spotkanie ze zmartwychwstałym i uwielbionym Panem”.
ak
