Dlaczego homoseksualiści nie mogą być przyjmowa­ni do seminariów? Stanowisko dokumentu Konferencji Episkopatu Polski pt. „Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ratio institutionis sacer­dotalis pro Polonia” wobec homoseksualistów starających się o przyjęcie do wyższego seminarium duchownego zostało sfor­mułowane zasadniczo w trzech punktach (226, 227, 228). Jednak pewne aspekty zagadnienia podjęte są w całym tym dokumencie.

W punkcie 227 Ratio pada krótkie, jednoznaczne stwierdze­nie: „Nie mogą być przyjęci do seminarium ci, którzy są aktywni homoseksualnie, mają tendencje homoseksualne lub wspierają tak zwaną «kulturę gejowską»”. W tym stwierdzeniu Ratio idzie za Instrukcją Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego z 2005 roku dotyczącą kryteriów rozeznawania powołania w stosunku do osób z tendencjami homoseksualnymi w kontekście przyjmo­wania ich do seminariów i dopuszczania do święceń (2).
Kolejny punkt Ratio precyzuje: „W przypadku tendencji ho­moseksualnych, które są wyrazem niezakończonego procesu dojrzewania psychoseksualnego, zaleca się odłożenie w czasie przyjęcia do seminarium” (228). W takim przypadku kandydat powinien skorzystać z pomocy specjalisty psychologa lub seksu­ologa wskazanego przez rektora, jednocześnie podtrzymując kontakt oraz dialog z rektorem i ojcem duchownym.
Z czego wynika takie stanowisko? W Ratio i innych wcześniej­szych dokumentach mamy wskazanych kilka tego powodów.
1. (…)

KS. MIROSŁAW CHOLEWA (ur. 1957), proboszcz parafii pw. św. Marii Magdaleny w Magdalence k. Warszawy, dekanalny ojciec duchowny, teolog, rekolekcjonista, współautor książek: Jak odzyskać wiarę?, Trwać w sercu Kościoła oraz Służyć Panu z radością. Świadectwa o powołaniu i kapłań­stwie.

Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 99 (2) Wiosna 2023.