Wielu chrześcijan wychowanych w tradycji amerykańskich wspólnot ewangelikalnych ma trudność z praktykowaniem wypoczynku. Olbrzymie potrzeby głodującego świata, nasz względnie wysoki standard życia w porównaniu z biedakami oraz uboga antropologia, zgodnie z którą chrześcijanie muszą stale przekraczać własne ograniczenia, żeby dowieść swojego radykalnego poświęcenia Bogu, sprawiają, że czas wolny napawa nas wstydem.
Wypoczynek staje się równoznaczny ze schodzeniem na złą drogę. Oddawanie się zabawie oznacza porzucenie pierwszej miłości i kapitulację wobec egoistycznego światowego materializmu.
Mentalność zbawcza, w którą popadamy, zdaje się nie mieć granic. Spalamy się dla Boga i stopniowo przestajemy doświadczać tego, że Bóg ma w nas upodobanie bez względu na to, jaką mamy wydajność jako anonimowi pracownicy fabryki zajmującej się zbawianiem dusz. W efekcie najczęściej zapominamy, że Ewangelia jest w istocie dobrą nowiną.
Takie podejście do chrześcijaństwa kradnie, zabija i niszczy. Jezus natomiast wyraźnie wzywa nas do pełni życia: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości” (J 10,9-10). Chrześcijanie, którzy nie pozwalają sobie na odpoczynek, mają trudność z doświadczeniem obfitości zielonych pastwisk obiecanej przez Jezusa. Powiedział On także: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie” (Mt 11,28-30).
Podłożem wiary pozbawionej wypoczynku jest… (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 104 (3) Lato 2024.
JASMIN BIGGS, amerykańska pisarka, redaktor naczelna pisma „An Unexpected Journal”, absolwentka apologetyki kulturowej na Houston Christian University.
