Truizmem jest stwierdzenie, że termin „czystość” wybrzmiewa dzisiaj niemal wyłącznie archaicznie. To termin niepopularny i wręcz zniesławiony. Dlatego na przykład wydarzeniem wręcz sensacyjnym stała się ubiegłoroczna publikacja książki norweskiego biskupa Erika Vardena OCSO Chastity. Reconciliation of the Senses.

Bp Varden w jednym z wywiadów przyznał, że początkowo zamierzał zatytułować swoją pracę Homo castus po to, by pokazać, że semantyczne znaczenie „czystości” dotyczy czegoś znacznie więcej niż tylko stosunku do seksu, że dotyczy sposobu bycia człowiekiem. Przypomniał również, że w starożytności łaciński przymiotnik castus (od którego pochodzi słowo „czysty”) był synonimem określenia „liczba całkowita”. Być czystym oznacza mieć integralność, być całością. Ten rodzaj całości pojawia się, gdy człowiek integruje w sobie te elementy, które z jakiegoś powodu mogą zostać pokawałkowane.

Być może dotykamy tu zasadniczego problemu naszej współczesności: w świecie postmodernistycznego chaosu, defragmentacji życia, braku spójności i obiektywnej normy czystość stała się wielkim wyzwaniem, zarówno w świecie, jak i w Kościele. Tym bardziej trzeba odczytać w świetle Ewangelii niezmiennie ważny imperatyw nawrócenia do czystości, decydujący o integracji osoby ludzkiej, ale także o jej zjednoczeniu z Bogiem. (…)

Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 103 (2) Wiosna 2024.

PAWEŁ BORTKIEWICZ TChr (ur. 1958), profesor teologii moralnej, etyk, były dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN, autor książek i artykułów z zakresu bioetyki i myśli Jana Pawła II.