W jednym z odcinków popularnego serialu telewizyjnego z czasu mojego dzieciństwa, „Janosik”, jest scena, w której miesz­kańcy podhalańskiej wsi idą do spowiedzi. Na hali przed kaplicą ustawionych jest kilka najprostszych, drewnianych konfesjona­łów. Cała wieś, kilkadziesiąt osób, ustawia się w kolejce tylko do jednego spowiednika. Do spowiedzi idzie pierwszy mężczyzna – używając języka skoków narciarskich – „przedskoczek”. Po chwili klęczenia przed konfesjonałem mężczyzna za plecami daje gwałtowny znak ręką. Cała kilkudziesięcioosobowa kolejka prze­nosi się do drugiego konfesjonału, a na próbę wysłany zostaje kolejny penitent.


Ta zabawna scena ilustruje podstawową prawdę o podziałach w Kościele. Istniały zawsze, bo wynikają z ludzkiej natury Kościo­ła, zbudowanego na ludziach: biskupach, prezbiterach, zakonni­kach, zakonnicach, ojcach i matkach chrzestnych, wszystkich chrześcijanach. Jak w codziennym życiu: jedni są surowi, inni pobłażliwi; jedni prowadzą głębokie życie chrześcijańskie, inni prowadzą powierzchowne życie wiary i do takiej powierzchow­ności wychowują i zachęcają innych. Jeszcze inni, a wiemy, że w przeszłości dotyczyło to, niestety, również papieży, kardynałów i biskupów, żyją w grzechu ciężkim i dlatego usprawiedliwiają zarówno siebie, jak i innych podobnie się prowadzących. Czy fakt, że proboszcz żyje w cudzołożnym związku ze swoją gospodynią czy z wikarym, kradnie pieniądze parafialne, lub jest tajnym współpracownikiem komunistycznej policji i donosi na swoich parafian, nie wpływa na to, co mówi na ambonie i w konfesjona­le, jak reprezentuje Kościół i jego nauczanie?
Uważna lektura Pisma Świętego nie pozwala w tym kontekście na idealizowanie także samych początków Kościoła. (…)

Herezja to arbitralny wybór
Przejrzenie niektórych podręczników historii Kościoła lub historii katolickiej teologii może dopisać kolejne, obszerne roz­działy do tej historii podziałów w Kościele. Pokazuje, że właściwa struktura Kościoła i jego nauczanie tworzyły się na drodze kolej­nych kryzysów, sporów i konfliktów, a herezje nierzadko były wyrazem żarliwej wiary, która błądziła bardziej na skutek igno­rancji czy jednostronności, skrajności w myśleniu niż nieuczci­wości. Warto przypomnieć, że… (…)

JAROSŁAW KUPCZAK OP (ur. 1964), profesor nauk teologicznych, kierow­nik Katedry Antropologii Teologicznej i dyrektor Ośrodka Badań nad Myślą Jana Pawła II na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, prezes zarządu Polskiego Towarzystwa Teologów Dogmatyków. Opubliko­wał m.in. książki: Źródła sporu o „Amoris laetitia”, „Amoris laetitia.” Konflikt interpretacji oraz (we współpracy) Karol Wojtyła – Jan Paweł II o człowieku.



Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 98 (1) Zima 2023.

Pastores poleca