Nawrócenie cesarza Konstantyna dzięki wizji krzyża przed kluczową dla niego bitwą kończy prześladowania chrześcijan w cesarstwie rzymskim. „W tym znaku zwyciężysz” – usłyszał przyszły cesarz, widząc na niebie krzyż. I chociaż historycy spie­rają się co do prawdziwości samej wizji, to tak rozumiany krzyż, otwierający drogę Konstantynowi do Rzymu i do cesarskiego tronu, daleki jest od krzyża, który odnajdujemy w Ewangeliach i listach Apostołów.

---

Pomimo edyktu mediolańskiego z 313 roku trudno w jego cesarskiej władzy odnaleźć słowa Chrystusa: „Wie­cie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu” (Mt 20,25b-28). Tradycja związana z In hoc signo vinces nazbyt przypomina po­gańskie wyrocznie i zabobonne traktowanie symboli i znaków. Bez podważania prawdziwości konstantyńskiej tradycji, zwycię­stwo krzyża nie manifestuje się ilością trupów przeciwnej armii, zdobywaniem ziemskiej władzy i zaszczytów czy zemstą na poli­tycznych wrogach. Krzyż Chrystusa jest znakiem zwycięstwa przebaczenia nad zemstą, miłości nad gniewem, pokoju nad wojną. Wyraża posłuszeństwo Bogu oraz dar z własnego życia składany Jemu i braciom.

Od szubienicy do chwalebnego krzyża

Kościół pierwszych wieków nie zna krzyża jako znaku identy­fikującego chrześcijan. Ale katecheza apostolska, zwłaszcza Paw­łowa, głosi krzyż jako znak ofiary ze swego życia składanej… (…)

---

Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 101 (4) Jesień 2023.

---

KS. MACIEJ WAROWNY (ur. 1968), teolog, proboszcz w diecezji Fréjus­-Tulon we Francji; członek zarządu Szkoły Formacji Duchowej Dzieła Ewangelizacyjnego w Archidiecezji Lubelskiej, autor medytacji biblijnych umieszczanych na stronach internetowych tejże Szkoły.

---