Jak prowadzić dorosłych do dojrzalszego przyjmowania sakramentu pokuty i pojednania? Pytanie sugeruje potrzebę formacji do dojrzalszego przyjmowania sakramentu pojednania i pokuty. Tematykę spowiedzi podejmuje się na kazaniach niedzielnych czy rekolekcyjnych. Jest ona dogłębnie omawiana podczas rekolekcji, na przykład ignacjańskich. Jednak czujemy wciąż pewien niedosyt.
Może to dotyczyć sfery umiejętnego przeprowadzenia rachunku sumienia, czyli należytego przygotowania do przeżycia dobrej spowiedzi. Może dotyczyć płytkiej (rutynowej) lub pogłębionej (wewnętrznej) motywacji uczestnictwa w tym sakramencie. Może wreszcie dotyczyć szafarza tego sakramentu, wobec którego żywimy oczekiwania otwartości na Ducha Świętego i umiejętnego pokierowania w sprawach sumienia.
Mówiąc o tym sakramencie, mamy do czynienia ze swoistą wielowymiarowością zawartą w jego nazewnictwie. Mówimy: „idę do spowiedzi”, „idę do księdza do spowiedzi”, „idę do konfesjonału”, „idę wyznać grzechy”, „idę na spotkanie z przebaczającym Chrystusem” itp.Każde z tych określeń niesie w sobie jakiś wymiar tego sakramentu i wskazuje na przestrzenie formacyjne. Jest w tym… (…)
KS. MAREK SZYMULA (ur. 1961), wikariusz biskupi ds. formacji duchowej księży w archidiecezji warszawskiej.
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 97 (4) Jesień 2022.
