W Kazaniu na Górze Jezus stawia nam przed oczy światło i sól (Mt 5,13-16), które wiele mówią o tożsamości Jego uczniów i o funkcji, jaką spełniają oni w świecie. Natomiast wśród Jezusowych przypowieści o królestwie Bożym pojawia się obraz zaczynu, ukazującego, jaką moc przenikania i przemiany ludzkiego świata ma Chrystusowa Ewangelia (13,33)
Sól ziemi
W Biblii znajdziemy pochwałę soli. Hiob pyta retorycznie: „Czy miła potrawa bez soli (...)?” (Hi 6,6). Od pradawnych czasów przypisywano jej właściwości lecznicze, co potwierdza w pełni współczesna wiedza o niezwykłych walorach minerałów pochodzących z Morza Soli, czyli Morza Martwego. Być może dlatego nacierano solą ciała noworodków, o czym wspomina Ezechiel (Ez 16,4).
Prawo Mojżeszowe nakazywało kapłanom obficie solić ofiary pokarmowe i całopalne składane Bogu w świątyni (Kpł 2,13; Ez 43,24), aby miały wartość w Jego oczach. Tora mówi też o „soli przymierza” jako symbolu potwierdzającym trwałość zawartych umów i udzielonych obietnic (Kpł 2,13; zob. Lb 18,19; 2 Krn 13,5). Do naszych czasów spożywanie soli razem jest na Wschodzie sposobem wyrażenia przyjaźni.
Pytając o sens uroczystego oświadczenia Jezusa: „Wy jesteście solą ziemi” (Mt 5,13), należy przede wszystkim… (…)
KS. JÓZEF MACIĄG (ur. 1965), rektor kościoła Najświętszego Zbawiciela w Lublinie, rekolekcjonista, członek zarządu Szkoły Formacji Duchowej Dzieła Ewangelizacyjnego w Archidiecezji Lubelskiej.
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 95 (2) Wiosna 2022.
