W starożytnym opisie męczeństwa św. Wawrzyńca, autorstwa św. Ambrożego, zachował się jego dialog z papieżem Sykstusem II. Widząc swojego biskupa oraz czterech innych diakonów, których żołnierze rzymscy prowadzili na śmierć, Wawrzyniec wołał do Sykstusa: „Dokąd idziesz, ojcze, bez syna? W jaki sposób obejdziesz się bez twojego diakona? Nigdy nie celebrowałeś bez niego Eucharystii, czym zatem mogłem ściągnąć na siebie twoją niełaskę?”.

---

Pragnienie przyłączenia się do orszaku wyznawców nie miało nic wspólnego z zuchwałym poszukiwaniem sposobności do męczeństwa. Wawrzyniec chciał po prostu wytrwać w komunii wiary. Do tej pory, ilekroć celebrował Eucharystię u boku Sykstusa, wyznawał tajemnicę wiary ustami: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Teraz nadarzyła się okazja do przeżycia tego Credo na sposób egzystencjalny. W tym momencie mógł w końcu zaświadczyć o swej wolności w Chrystusie i wznieść się na wyżyny posłuszeństwa wobec swojego biskupa. (…)

Więcej przeczytasz w kwartalniku PASTORES 92 (3) Lato 2021.

Kwartalnik PASTORES 92 (3) Lato 2021 można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum:
- wersja papierowa TUTAJ.
- wersja elektroniczna (PDF) TUTAJ.

UWAGA!
Ten artykuł możesz także zakupić oddzielnie w wersji elektronicznej (PDF) TUTAJ.

---