Drugi List św. Pawła do Tymoteusza jest szczególną zachętą dla młodych prezbiterów. Ja sam, jako młody ksiądz, mogę się identyfikować z Tymoteuszem i jego powołaniem do bycia pasterzem w niesprzyjających okolicznościach. Paweł pisze do Tymoteusza, aby umocnić go w podwójnej misji: naśladowania Jezusa i sprawowania pieczy nad Ludem Bożym.
Wzywa przy tym: „przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk” (1,6) i nawołuje: „weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą” (1,8).
Paweł pisze do Tymoteusza, ale także do mnie i każdego młodego prezbitera zaangażowanego w przygodę, jaką jest kapłaństwo. Mówi nam, żebyśmy pamiętali o błogosławieństwie naszych święceń, o łasce sakramentalnej, która w nas trwa. Napomina nas, żebyśmy nieśli swój krzyż, jak to czynili i nadal czynią nasi bracia w kapłaństwie od wielu stuleci, kiedy to orędzie Ewangelii rozszerza się na cały świat. Każdy z nas ma swój Efez – miejsce na pastwisku Pana, gdzie przyszło nam prowadzić owce do Dobrego Pasterza. Wielką misją kapłana – jak powiedział bł. Kolumba Marmion OSB – jest właśnie to: „Dać Jezusa Chrystusa światu”.
Obszary nowych wyzwań
Refleksja nad Tymoteuszem przywiodła mi na myśl przeprowadzoną niedawno przez CARA (Center for Applied Research in the Apostolate – Centrum Badań nad Apostolatem) ankietę pod tytułem „Wchodźcie przez ciasną bramę: Zadowolenie i rozczarowania wśród niedawno wyświęconych księży”. Wzięło w niej udział ponad tysiąc duchownych wyświęconych w latach 2011- -2018. Najbardziej uderzające w podsumowaniu wyników było… (…)
KS. ANDREW LAFRAMBOISE, duszpasterz powołań w diecezji Saginaw w stanie Michigan, proboszcz parafii św. Elżbiety w Reese i św. Franciszki Cabrini w Vassar (USA).
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 97 (4) Jesień 2022.
