Co się udaje, a czego nie da się zrobić w przygotowaniu do sakramentu małżeństwa? Często usprawiedliwiamy się i przerzucamy odpowiedzialność na czynniki zewnętrzne, na przykład na laicyzację życia. Tymczasem wczytując się we wskazania podawane przez Kościół, odkrywamy, że jednak jesteśmy wyposażeni w odpowiednie narzędzia, o ile zechcemy je zastosować.

W ostatnich dziesięcioleciach Kościół podejmował wielokrotnie refleksję nad małżeństwem i rodziną, czego szczególnym wyrazem były dwa synody biskupów. Zaowocowały one adhortacją Jana Pawła II Familiaris consortio (1981 r.) oraz adhortacją Franciszka Amoris laetitia (2016 r.). Dokumenty te należy widzieć łącznie, gdyż podobnie ukazują priorytety przygotowania do małżeństwa, duszpasterskiego prowadzenia narzeczonych i przygotowania liturgii zaślubin w kontekście lokalnych tradycji oraz dalszej troski o młode małżeństwa. Obie adhortacje ukazują określone etapy przygotowania do małżeństwa.
1. Jan Paweł II mówił o przygotowaniu dalszym zaczynającym się w dzieciństwie i trwającym przez cały okres dorastania. To czas, w którym… (…)

KS. PIOTR KULBACKI (ur. 1954), teolog, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, formator Unii Kapłanów Chrystusa Sługi; kurator Instytutu Formacji Pastoralno-Liturgicznej (KUL); przewodniczący Komisji Teologiczno-Programowej Ruchu Światło-Życie. Opublikował m.in. książkę Liturgia w formacji człowieka ku wolności. Studium w świetle myśli i dzieła ks. Franciszka Blachnickiego.


Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 95 (2) Wiosna 2022.





Pastores poleca