Kościół to nie muzeum, w którym się przechowuje i zabezpiecza artefakty z dawno minionych epok, lecz żywy organizm – Ciało Chrystusa. Jego zasadniczym celem jest głoszenie Dobrej Nowiny o miłości Boga, objawionej w Chrystusie i rozlewanej nieustannie przez Ducha Świętego, wszystkim narodom i pokoleniom, po krańce ziemi i po wszystkie czasy. Zachowuje on żywą pamięć o wielkich dziełach Bożych stanowiących historię zbawienia, a równocześnie celebruje te dzieła, jako zawsze obecne w żywym doświadczaniu wiary.
W Kościele chodzi więc nie o pieczołowite przechowywanie drogocennych pamiątek przeszłości, lecz o życie dzieci Bożych w posłuszeństwie Duchowi Świętemu. To Duch Chrystusa aktualizuje zbawcze misterium w każdym czasie i w każdym pokoleniu, sprawiając, że jest ono zawsze to samo, a jednocześnie zawsze nowe, adresowane do konkretnego człowieka, żyjącego w określonych warunkach historycznych i kulturowych.
Równocześnie każdy człowiek w każdej epoce i miejscu na ziemi pragnie mieć gwarancję, że w Kościele głoszona jest ta sama i niezmienna Ewangelia, że w Kościele spotyka się z tym samym Chrystusem, który jest „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8). Już św. Paweł Apostoł domagał się absolutnej wierności jedynej niezmiennej Ewangelii: „Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty!” (Ga 1,8-9). Podobnie św. Jan Apostoł z całą stanowczością sprzeciwiał się pierwszym błędom w ukazywaniu osoby Jezusa Chrystusa: „Wielu (...) pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i antychrystem” (2 J 7). Apostoł kategorycznie odrzucał koncepcje odmawiające Chrystusowi pełnego i rzeczywistego człowieczeństwa. Konieczna jest zatem pewność, że głoszone w Kościele słowo nie jest ludzką filozofią czy zmienną koncepcją, lecz jest rzeczywiście słowem Bożym, które objawia obiektywną prawdę o Bogu i o człowieku; że sakramentalne znaki, chociaż ewoluują w pewnych aspektach, faktycznie wprowadzają człowieka w komunię z Chrystusem.
Gdybyśmy mogli wyobrazić sobie podróż w czasie i odwiedziny we wspólnotach katolickich w różnych okresach przeszłości, to okazałoby się, że… (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze kwartalnika PASTORES 107 (2) 2025.
KS. WOJCIECH NOWACKI (ur. 1961), teolog, wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży i proboszcz parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie.